باورم کن

نه خودش موند نه خاطره هاش ،تنها چیزی که مونده جای خالیشه
قصه دنباله داره رفتنش هنوز شبا مثه یه ستاره از ذهنم رد میشه
دلخوشی هامو زیر پاش گذاشت و رفت حالا منم من بی انگیزه
کسی که دنیای من بوده یه روز نبودنش داره دنیای منو به هم میــریــــزه

باور کنم یا نکنم قلبم و جا گذاشت و رفت
طفلکی دل سادمو تو غم تنها گذاشت و رفت

نه خودش موند نه خاطره هاش دلخوشی هامو زیر پاش گذاشت و گذشت
هنوز هاجو و واجم که چه جوری شد هرکاری کردم که از پیشم نره
نمیدونستم که از این فاصله ها از این جدای داره لذت میبره
اونکه میگفت مث منه از جنس منه نمیدونستم دلش انقد از سنگه
چقد به خودم دروغی میگفتم الان هرجا باشه واسه ی من دلتنگه

باور کنم یا نکنم قلبم و جا گذاشت و رفت
طفلکی دل سادمو تو غم تنها گذاشت و رفت



نمیشه

نه امشب که هرشب که حالم خرابه
یه جزیره م که دورم یه دریا سرابه
من عادت نکردم به شب های سردم
به اینکه نباشی نه عادت نکردم
قسم خورده بودم اگه از تو جداشم
دیگه حتی یه لحظه تو فکرت نباشم
ولی دیدم نمیشه نمیشـه نمیشــــه
که فکر نباشم نه دیروز و نه فردا... همیشـــــه
قسم خورده بودم اگه از تو جداشم
دیگه حتی یه لحظه تو فکرت نباشم
ولی دیدم نمیشه نمیشه نمیشه
که فکرت نباشم نه دیروز و نه امروز و نه فردا همیشه

چقد قصه گفتم که دریا بخوابم
چقد گریه کردم نفهمم سرابه
نفهمم کجامو نفهمم کجایی
چقد با تو بودم تو عین جدایی
قسم خورده بودم اگه از تو جداشم
دیگه حتی یه لحظه تو فکرت نباشم
ولی دیدم نمیشه نمیشه نمیشه
که فکرت نباشم نه دیروز و نه امروز و نه فردا همیشه




تو حتی

جای تو فکر و خیالت شبا میاد پیشم
با اینکه تو دوری از من بازم دلواپست میشم
آخه عمری که بی تو بگذره چرا ثانیه هاشو بشمارم
من بدون تو از تموم لحظه هاش بـیـزارم
بدون من پر کشیدی آتیش کشیدی به بالِ من
یادمه وقتی رفتی دلت نسوخت به حالِ من

تو حتی سر برنگردوندی ببینی که روحم بی تو داره پرپر میشه
قبل تو دلم از این دنیا خون بود بعد تو از اونم بدتر میشه
خدا میدونه تنها کسم بودی و بعد تو چقد دلم باید تنها شه
دنیایی که توش کنارم نباشی نباشی نمیخوام دنیا نباشه

بی تو درگیر تکرارم شب و روزم عین همه
زندگیم بی تو تکراری میشه گم میشم بین همه
گرمای دستای تو دیگه پیشم نمیمونه
بی تو سرد و غم انگیزم همه ی فصلم زمستونه
بدون من پر کشیدی آتیش کشیدی به بال من
یادمه وقتی رفتی دلت نسوخت به حال من

تو حتی سر برنگردوندی ببینی که روحم بی توداره پرپر میشه
قبل تو دلم از این دنیا خون بود بعد تو از اونم بد تر میشه
به خدا میدونه تنها کسم بودی و بعد تو چقد دلم باید تنها شه
دنیای که توش کنارم نباشی نباشی نمیخوام دنیا نباشه



یادته

صدبار دلم میخواست برم اینبارم یکش
ولی ایندفعه جدی جدی میرم بدون حرف پیش
پیش تو بودن یا نبودن مگه فرقی هم داره
تازه وقتی رفتم میفهمی دنیات یه چیزی کم داره

یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن خیلی آسونه
حالا بشین و تماشا کن از تو دیگه هیچی توخاطرم نمیمونه
هرچی بینمون بود تمومه دیگه شونه هات جای من نیست
دیگه تو مسیر سرنوشتت از این به بعد رد پای من نیست

خوب به خاطرت بسپار این منی که روبه روته
تماشا کن رفتن کسی رو که بعد از این دیدنش آرزوته
تو خودتو به خواب زدی و نمیتونم از این خواب زمستونی بیدارت کنم
تو بزرگ ترین اشتباه زندگیم بودی که دیگه نمیخوام تکرارت کنم


یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن خیلی آسونه
حالا بشین و تماشا کن از تو دیگه هیچی توخاطرم نمیمونه
هرچی بینمون بود تمومه دیگه شونه هات جای من نیست
دیگه تو مسیر سرنوشتت از این به بعد رد پای من نیست


دوست دارم

من توی زندگیتم ولی نقشی ندارم اصلا
تو نشنیده گرفتی هرچی که شنیدی از من
بود و نبودم انگار دیگه فرقی برات نداره
این همه بی خیالیت داره حرصمو در میاره
تکلیف عشقمونو بهم بگو که بدونم
باشم نباشم بمونم یا نمونم
میترسم که بفهمم هیچ عشقی بهم نداری
یا اینکه کنجِ قلبت هیچ جایی برام نزاری

اخه دو سِت دا رم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره
دو سِت دا رم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره

کجای زندگیتم یه رهگذر تو خوابت
یه موجود اضافی تو اکثر خاطراتت
میبینی دارم میمیرمو هیچکاری باهام نداری
تو با غرور بی جا داری حرصمو در میاری

دوست دارم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره
دوست دارم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره


کجای زندگیتم یه رهگذر تو خوابت
یه موجود اضافی تو اکثر خاطراتت
من توی زندگیتم ولی نقشی ندارم اصلا
تو نشنیده گرفتی هرچی که شنیدی از من
بود و نبودم انگار دیگه فرقی برات نداره
این همه بی خیالیت داره حرصمو در میاره
تکلیف عشقمونو بهم بگو که بدونم
باشم نباشم بمونم یا نمونم
میترسم که بفهمم هیچ عشقی بهم نداری
یا اینکه کنچ قلبت هیچ جایی برام نزاری


اخه دوست دارم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره
دوست دارم منه بیچاره
مگه دلم تو دنیا جز تو کسیو داره


نرو

تو فقط میخوای بری بری هرجایی شده
رد پاهات توی برف چه تماشای شده
قدمای اولت یکم آهسته تره
تو دلم گفتم که خدا یعنی میشه که نره
اینا تقصیر تو نیست من یه کم کهنه شدم
منه پیر و نخ نما منه بیزار از خودم
وسطای راهی و تو این هوای سرد
تو دلم گفتم چرا به عقب نگاه نکرد

نرو نرو که دلم همش میگیره از من سراغ تو رو
نرو نرو که دلم همش میگیره از من سراغ تو رو

بعد اون ندیدمت چقدر داد زدم
نه به گوشت نرسید هرچی فریاد زدم
مات و مبهوتم هنوز چه سرانجام بدی
توی دفتر سیاه رو واسه من ورق زدی

نرو نرو که دلم همش میگیره از من سراغ تو رو
نرو نرو که دلم همش میگیره از من سراغ تو رو



حباب

به کجای آسمون خیره شدی که غرورت داره کورت میکنه
اینکه آیندتو میبینی همش از گذشتت داره دورت میکنه
اینکه یادت بره کی بودی قدیم ممکنه هر کسی رو پس بزنه
یه حباب گنده میترسه همش نکنه کسی بهش دس بزنه

یادته آرزو میکردی یه روز تو خیابون آدما بشناسنت
چه دری به تخته خورده که الان عینک دودی زدی نشناسنت
اون کلاه لبه دار گنده رو میکشی روی سرت نشناسنت

ترست از اینه بفهمن که همش یه نمایش واسه دیده شدن
یه ستاره س که بخاطر غروب تا فراموش میشه سوسو میزنه
بیا فکر کن که چرا چی شد الان تورو هرجا که میری میشناسنو
از اضافه ی دلایی که شکست فرش قرمز زیر پات میندازنو

تو که این مسیر سخت و اومدی که هنوزم خستگیش تو تنته
هرچی گفتم با تمام تلخی هاش یه تلنگر واسه ی بودنته


یادته آرزو میکردی یه روز تو خیابون آدما بشناسنت
چه دری به تخته خورده که الان عینک دودی زدی نشناسنت
اون کلاه لبه دار گنده رو میکشی روی سرت نشناسنت



نمیزارم خسته شی

غما تو بزار از کنارم برو سراسر غروبو غمو غربتم
تلاش تو بی فایده ست قبل تو زمونه به زانو دراوردتم
تو محتاج یه لحظه آرامشی دیگه خسته گی هاتو حاشا نکن
میخوام عمر این لحظه ها کم نشه برو این غروب و تماشا نکن

نمیزارم از بودنم خسته شی بیا این تو این جاده پاشو برو
اگه ریشه هام پیر و کهنه ست ولی نمیزارم از هم بپاشه تورو

نزار این زمونه شکستت بده نمیخوام که تسلیم تقدیر شی
منو مرگ من سرنوشت منه نمیخوام پای دلم پیر شی
یه جور از کنارم برو تا بگن بگن یارت از سنگه و دل نداشت
تشکر نکن بابت رفتنت برو این فداکاری قابل نداشت

نمیزارم از بودنم خسته شی بیا این تو این جاده پاشو برو
اگه ریشه هام پیر و کهنه ست ولی نمیزارم از هم بپاشه تورو


-
کی جای من اومد

گذشتم از جلوی چشمام دارن رد میشن آهسته
تو رویام تو رو میبینم یه رویای پر از غصه
با چشمای پر از اشکم بهت راهو نشون دادم
خودم گفتم برو اما به پاهای تو افتادم
تو آسون رد شدی رفتی تو کوران غمو سختی
منم رفتم پی کارم تو هم دنبال خوشبختی

کی توی قلبت جای من اومد اسممو از تو خاطر تو برد
کی بود انقد انقده راحت باعثش بود که خاطراتمون مرد
چی شده حالا که از این دنیا زندگی رو بدون من میخوای
چجوری میشه چجوری میتونی میتونی با خودت کنار بیای

یه جوری ریشه هام خشکید که انگار کار پاییزه
خزون رفتنت انگار داره برگاشو میریزه
یه جوری گریه میکردم که بارون بینشون گم بود
کاش این رویا از آغازش فقط خواب و توهم بود


کی توی قلبت جای من اومد اسممو از تو خاطر تو برد
کی بود انقد انقده راحت باعثش بود که خاطراتمون مرد
چی شده حالا که از این دنیا زندگی رو بدون من میخوای
چجوری میشه چجوری میتونی میتونی با خودت کنار بیای



بخند
هوس کردم بازم امشب زیر بارون تو خیابون
به یادت اشک بریزم طبق معمول همیشه
آخه وقتی بارون میاد رو صورت یه عاشق مث من
حتی فرق اشک و بارون دیگه معلوم نمیشه

امشب چشای من مث ابرای بهاره
نخند به حال من که حالم گریه داره
چرا گریه ام نمیتونه رو تو تاثیر بذاره
آره بخند بخند که حالم خنده داره

این عشق یک طرف من رو کشونده تو خیابونا
نمیخوام توی این خلوت کسی دور و ورم باشه
نه پلکام روی هم میرن نه دست میکشم از گریه
نه میخوام بند بیاد بارون نه چتری رو سرم واشه

امشب چشای من مث ابرای بهاره
نخند به حال من که حالم گریه داره
چرا گریه ام نمیتونه رو تو تاثیر بذاره
آره بخند بخند که حالم خنده داره


تنهایی

همون لحظه همون موقع با اون احوال خیلی بد
درست وقتی که میرفتی دلم شور تو رو میزد
همون وقت که تورو داشتم یهو از دست میدادم
از اون شب به خودم هرشب چقد لعنت فرستادم
چکاری بود که من کردم تو رو سوزندم از ریشه
این آتیش همون روزه که دامن گیر من میشه

رفتی که تنها بمونم با خودم هیزم آتیش تنهایی شدم
باعث اون همه تنهایی منم عاقبت باید که تنها میشدم

توی این خونه ی متروک دلم جون میده میمیره
شباشم بی ستاره ست و غروباشم نفس گیره
به تو بد کردم و الان ببین عاقبتم اینه
که تنهامو دل ِتنگم دیگه ساکت نمیشینه
به تو بد کردم اون روزا که عشقت رو نفهمیدم
که هرکاری کردم دارم تاوانشو میدم

رفتی که تنها بمونم با خودم هیزم آتیش تنهایی شدم
باعث اون همه تنهایی منم عاقبت باید که تنها میشدم



تو که میدونی

تو که میدونی همه ی عمرمو اونجا گذاشتم و رفتم
تو که میدونی به جز آغوش تو جایی نداشتم و رفتم
اگه رفتمو تو سراغمو نمیگیری هنوز که هنوز
اگه به جز خودم کسی نیست که دلش برای من بسوزم

نه نمیدونی آخه همه ی غمامو به تو نگفتم
نه نمیدونی آخه نخواستم از چشم تو بیفتم
نه نمیگفتم آخه تحمل غم منو نداری
نه نمیگفتم آخه میترسیدم بری تنهام بزاری

بگو فهمیدی وقتی رفتم نگرون خودم نبودم
غم آیندت بدجوری نشسته بود توی همه ی وجودم
اگه تصویری که ازم تو ذهنت بود خرابش کردم
بخاطر خودت دیگه ازم نخواه که پیش تو برگردم


نه نمیدونی آخه همه ی غمامو به تو نگفتم
نه نمیدونی آخه نخواستم از چشم تو بیفتم
نه نمیگفتم آخه تحمل غم منو نداری
نه نمیگفتم آخه میترسیدم بری تنهام بزاری



هوایی شدی

من برعکس همه پشت خنده هام غمه
تو بر عکس منی شادیو غمگین میزنی
ولی تو فوقش آخرش میگی کلاه رفته سرش
باشه کلاه رفته سرم ولی تو رو از روو میبرم
خط و نشون کشیدم که خدای نکردم دیدم
چشام دیگه تو رو نبینه آره دوری و دوستی همینه
خاطرت هنوز عزیزه ولی از فکری که مریضه
بهتر دوری باشه نه که یه عشق زوری باشه

هوای شدی خواستی که قلبمو دورش کن
دل تو دلت نبود بزنی ذوقمو کورِش کنی
کار از کار گذشته دیگه نمیشه به روم نیارم
با بد و خوب تو ساختم ولی نه دیگه کشش ندارم

تو برعکس منی زیر حرفات میزنی
من به موقش یه کم آره فوقش یه کم
یه کمی کلاه رفته سرم وقتی بودی دور و ورم
یه کمی کلاه رفته سرم ولی تو رو از رو میبرم

تو انگار تو نبردی ببین چه گرد و خاکی کردی
عشق تو عین درده آخ الهی بر نگرده
حسی بهم نداشتی روز و شب واسم نزاشتی
تو ظاهر عشق و دوستی ولی دروغای زیرپوستی

هوای شدی خواستی که قلبمو دورش کن
دل تو دلت نبود بزنی ذوقمو کورش کنی
کار از کار گذشته دیگه نمیشه به روم نیارم
با بد و خوب تو ساختم ولی نه دیگه کشش ندارم


بیت آخر

حرفامو میشنوی از لابه لای شعر اینجوری بهتره
اما بدون هنوز شبهام بدون اشک محاله بگذره
بودی کنار من اما چه سوت و کور من بودمو خودم
با این همه ولی از گوشه گیری هات خسته نمیشدم
تو با خودم که هیچ با سایه ی منم حرفی نمیزدی
با این همه ولی به شب نشینیه دلم خوش و اومدی

از چی برات بگم وقتی نگفتنا با من عجین شده
حس میکنم دلم غمگین ترین دلِ روی زمین شده
روزا که میگذرن اما محاله که حسم عوض بشه
آخه هرشب یه ذره شعر روح خرابمو سمت تو میکشه

امشب قراره که با خاطرات تو بازم بشینمو
باز دردو دل کنم با کاعذای شعر صبحو ببینمو
غرق خودم بشم با قطره های اشک رو کاغذای خیس
این بیت اخره اما همیشه شعر پایان قصه نیس